కొన్ని విచిత్రాలు

విజ్యానం విచిత్రాలతో మొదలువుతుంది.
విజయం మజిలీ కాదు కేవలం దారి మాత్రమే.
మనమాశించే గమ్యానికి అడ్డదారులంటూ ఉండవు.
సెలయేరు నీటికి ,అడ్డుపడే రాళ్ళకి మద్యని ఘర్షణలో ఎప్పటికి
నీటికే విజయం. కారణం బలం కాదు, నిరంతర కృషి పట్టుదల.
జీవితంలో చాల దృశ్యాలు మన కళ్ళని ఆకర్షిస్తాయి. కాని కొన్ని
మాత్రమె హృదయాన్ని తడతాయి . వాటిని పదిలంగా దాచుకో.
ఆటంకాల మధ్యలోనే అవకాశం దాచుకొని వుంటుంది.
తీరాలనుంచి దృష్టిని మరల్చగల ధైర్యమే నిన్ను కొత్త సంద్రాల వేపు లాక్కేలుతుంది.
సూర్యుడి కెదురుగా నిల్చో నీడలు కనిపించవు.
నీ దిశా నిర్దేశినం నుంచి నీ దృష్టి తప్పినపుడే
ఆటంకాలు ఎదురవుతాయి
.

Life is too short

In this age of uncertainities, the life is too uncertain. We never know how the
coming moment is to play on us.

Often I feel, what is that thing that will remind me if I am no more among them.
People just drop a tear or two and forget me. I am not reconciled with the
fact that why should I care that people should remember me when my existence itself
is not there amongst them.

Still I feel feverishly that I should leave something in the world so that they can
think of me.
I thought of several things, projects, programmes and monuments to keep my memory alive. Of all, I thought that let me do a small favour to any one who comes across me within my little available opportunities and keep them happy. I wish to make it a point that everyday, I do some thing good to people and keep them smiling. May God bless me to help me in this small endeavour.